MUTLULUK, HEP KAPIMIZI ÇALSIN…

Ah zaman nasıl da hızla akıyor…

Yeni bir yıla doğru yol alırken, dillere pelesenk olmuş bu cümleyle yeniden yüz yüze geliyoruz değil mi?

Peki zaman böyle hızla akıp giderken, her anın kıymetini bilmeyi; küçük mutlulukları yakalayıp içimizde kelebekleri uçurmayı gerçekten başarabiliyor muyuz?

Tüm bu düşünceler içinde çok önemli bir ayrıntı karşımıza çıkıyor; bakın araştırmacı Diener bunu nasıl dile getiriyor…

Mutlu insanların ortak bir noktası var: İyi ailelere, dostluklara ve destekleyici ilişkilere sahip olmaları. Hayatın karmaşası arttıkça bu ilişkilerin değeri daha da parlıyor.

Aynı noktaya Antik Yunan filozofları da işaret ediyor aslında… Ahlak felsefesinin odağı olan “iyi yaşam”, yani mutluluğun; insanın hem amacı hem yönü olduğunun altını çiziyor.

Bazen bir gülümseme…

Sıcak bir kahvenin kokusu….

Belki okuduğumuz bir kitap sayfası…

Sessiz bir yürüyüşte duyduğun kuş cıvıltısı…

Ya da yağmur damlasının cama vurması…

Küçük ama  paha biçilemez anlar bunlar.

Ve bu anlarla yaşamımıza bir damla daha mutluluk ekliyoruz.

Günün koşturmacasında durup bir nefes almak, sevdiklerimizle olmanın huzurunu ve sağlığımızın kıymetini hissetmek…

Hey zaman, sen akıp giderken; ben en ufak mutluluğu dahi atlamıyorum bak diyebilmek…

Haydi, mutlu olacak ne varsa tutalım bir ucundan sevgili dostlar…

Yazara ait tüm yazılar için tıklayınız

Tweetle

YORUMLAR (0)

YORUM EKLE

YORUM EKLE

---