Fikri KAPAN : BİRLİKTE YAŞAMANIN MUTLULUĞU..

(Hakimiyet Gazetesi'nin resmi internet sitesidir)

BİRLİKTE YAŞAMANIN MUTLULUĞU..

İnsanoğlunun doğuşundan itibaren bir arada yaşamaya başladığı bilinir…
   Önce bir-iki, ardından topluluklar halinde yaşamını sürdüren insanoğlu, zaman zaman kendi içlerinde çatışsa bile birlikte olmaktan hep mutluluk duymuştur.
   Sade insanlar mı?
   Hayvanlar… Hatta bitkiler bile!..
   Daha çok hanımlara özgü; evinde çiçek yetiştirenler çok iyi bilir…
   Bakımlarını yaparken, sularını verirken söylenen tatlı sözlerin çiçek tarafından algılandığına çok kişi şahit olmuştur.
   Evlerde bakılan, hatta sokokta bile rastlandığında ilgi gösterilen bir hayvanın tavırlarının ne kadar değiştiğini bilirsiniz…
   Ürkek bir kuşun bile kafesine yaklaşıldığında gösterdiği yakınlığı fark edersiniz…
   Çoğu belgeselde izlemişsinizdir; bir çok hayvan türü, sürüler halinde hareket eder…
   “Sürüden ayrılanı kurt kapar” misali!..
   Geyikler, ceylanlar, inekler, atlar, zürafalar, filler, foklar, penguenler, çakallar, aslanlar…
   Hatta kurtlar bile!..

   ***
   İnsanlar da aynı paylaşımı ister hep…
   Anne karnında oluşan genetik yapısı ve algılamaları sonrası doğumu ile birlikte ana kucağı, baba sevgisi hisseder…
   Varsa kardeş, ilerleyen sürelerde arkadaş, dost, sırdaş, sevgili, eş…
   İnsan için yaşamın bütününde her birinin yeri ayrıdır…
   Ana-babaların, ‘sahiplenme’ tutkusu bazen aşırıya kaçsa da sonucunda anlarsın amacını…
   Kardeşlerle kavga edersin ancak onlarsız da bir yaşam düşünemezsin uzunca bir süre…
   Arkadaşlarının, özellikle gençlik yıllarındaki yeri bir başkadır…
   Hele hele bu arkadaşlık, dostluğa, sırdaşlığa dönüştüğünde durum daha da derinleşir!..
   Adı üzerine, “dost, sırdaş”…
   Belki de ailenle paylaşamadıklarının çoğunu paylaşır; birlikte ağlar, birlikte güler, birlikte çözüm arayışına girersin…
   Zamanı gelmiştir ve önce aşık olup, ardından sever insan…
   İlerleyen süreçte birliktelik kuracağın hayalleri ile; hele bir de aradığını bulduysan, dünyanın en mutlu insanısındır o anda!..
   Bazen üzmemek için üzülür, bazen kırmamak için kırılırsın aşkına, sevgiline…
   Acısı, tatlısı geçer gider günler…
   Bulduysan aradığını evlilik gelir peşinden…
   Derken çocuklar…
   Yeniden, farklı bir ortamda çoklu yaşamaya başlar insan…
   Geçmişte olduğu gibi, gelecekte de her biri ile ayrı ayrı mutlu olmanın güzelliğiyle…
   Ama dost, sırdaş her zaman ayrıcalıklı kalır!..
   Yine derdini, tasanı, sıkıntını, mutluluğunu en üst düzeyde yaşayabildiğindir dostun, sırdaşın..
   Tabi gerçekse!..
   Sonuçta insan, tek başına yaşamayı istese de buna alışamaz, dayanamaz!..
   Hep yanında, çevresinde birilerinin olmasın ister, istemelidir de…
   Zira yalnızlık ürkütücüdür, acı verir!..
   İnsanlarla birlikte mutlu hafta sonu dileklerimle!..


3.02.2007

Bu yazı 1910 defa okunmuştur

Yazara ait tüm yazılar için tıklayınız