SESSİZLİK HİÇ BU KADAR YAKMAMIŞTI CANIMIZI…

Zor zamanlardan geçiyoruz.

Tarifi olmayan bir acı var herkesin gözlerinde.

Tadı tuzu olmayan günler…

İşte tam bu günlerde umudumuzu kaybetmemek ve mucizeleri görmek ilaç oluyor bize.

Şu saatlerde enkaz altından gelen sesler gülümsetebiliyor bizi sadece.

Türkiye tek yürek olmuş yardımlar yağarken

İçimize de su serpiliyor.

Sosyal medya bu dayanışmada birlik olmamıza ve yardım eli uzatmamıza  köprü oldu.

İnsanların derdine derman olmak için kullananların tersine, provokatif paylaşım için kullananları gördükçe ise kahroluyor insan.

‘Sesimi duyan var mı’ çağrılarına tüm Türkiye sessiz çığlıklarla ‘var’derken böyle insanlık dışı olaylar görmek ,duymak bile  çıldırtıyor insanı.

Deprem maalesef ki korkunç bir gerçek.Arama kurtarma çalışmalarına katılan bir gönüllünün yazdıklarını kısaca paylaşmak isterim;

*Telefonun şarjı dolu bir şekilde yanımızda bulunmasını,Kurtarılan  çoğu kişinin baza yanında bulunduğunu dikkat çekerek baza yanına yorgan battaniye vs alarak çök kapan pozisyonunda kalınmasını,donmaya karşı ince kısa giysilerle yatılmamısını,sarsıntı bitmeden merdiven boşluklarına koşulmamasını ,baza kenarlarında bir şişe su bulundurulmasını önerirken,kimseyle küs kalmayın sevdiklerinize sımsıkı sarılın diyor.Ne acıdır ki küs olduğu kardeşini enkazda ağlayarak arayanlar olduğunu ekliyor.

Umut hep bizimle….

Bütün iyi kitapların sonunda
bütün gündüzlerin, bütün gecelerin sonunda
meltemi senden esen
soluğu sende olan
yeni bir başlangıç vardır

parmağını sürsen elmaya, rengini anlarsın
gözünle görsen elmayı, sesini duyarsın
onu işitsen, yuvarlağı sende kalır
her başlangıçta yeni bir anlam vardır.

nedensiz bir çocuk ağlaması bile
çok sonraki bir gülüşün başlangıcıdır.

Sağlıkla mutlu kalın efendim…

Yazara ait tüm yazılar için tıklayınız

Tweetle

YORUMLAR (0)

YORUM EKLE

YORUM EKLE

---

---