EN KÖTÜYÜ MEDYA YAŞADI/YAŞIYOR

Aynı sözlerledir ya; “Acısıyla, tatlısıyla geride bıraktığımız…” ile başlayan geride bırakılan yıl ve “umutlar” beklenen yeni yılın gelişi…

Okuduysanız; hemen hemen tüm kutlama mesajlarında bu tür benzer ifadeleri görürsünüz.

Yine aynı zamanda, muhalefet kanatlarınca yaşanan facia ve acılar gündeme getirilir, yeni yıldan beklentiler ve umutlar sıralanır…

İktidar yada iktidara yakın kanatlarda da yapılan veya yapılmaya başlanan icraatlar (!) öne çıkarılır, yapılacaklarla birlikte yeni umutlar serpiştirilir!

Bize, yani medya sektörüne gelindiğinde ise 2022 her şeyi ile ‘kötü bir yıl’ olarak hanemize yazıldı.

Ağır Koronavirüs pandemisi ardından geçilen ‘normalleşme’ sürecinde, herkes normalleşirken medya ne yazık ki pek normalleşemedi!

***

Hele ki, 2021’in güz aylarına gelindiğinde patlak veren yüksek enflasyon ile ülkenin bir süre çalkalanmasının ardından; iktidar kanadı her ne kadar tedbirler almaya çalıştıysa da, 2022’nin başından itibaren ‘tutulamaz’ bir enflasyon, beraberinde yüksek fiyat artışlarının yaşanmasına neden oldu.

Öyle ki; 2021 Temmuz’unda 7 liralarya yaklaşan motorin, (4 katından fazla) 30 liraları gördü, 3-4 liralık domatesin 40 liradan satışına şahit olduk.

1,5 liralık ekmek 5 lirayı buldu, en iyisi 60 lira olan peynir 180 liraya, 40 liralık zeytin 160 liralara ilerledi.

Etin yanına yaklaşmak mı?!.

70 bin liraya alınan 2 el otomobil 460 bin liralara yükselirken, sıfır (0) kilometresini bile geçer hale geldi!

Yine 8-9 liralarda seyreden dolar 18 lirayı, 10 liralardaki euro 20 lirayı buldu!

Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan’ın (sanırım 20 Aralık 2021’di) bir gecede açıkladığı ‘Kur korumalı faiz’ uygulaması ile dolar aynı gece 11 liralara kadar gerilediyse de, bir yıl sonra her iki dövizin kuru da yine eski rakamlara yükseldi!

“Enflasyonu körüklüyorlar- keyfi fahiş fiyat artışları yaratıyorlar” denilerek zincir marketler eleştiriliyor ve hatta tehdit ediliyorlarsa da, elektrik, doğalgaz, akaryakıt gibi devlet kontrolündeki, halkın ‘zorunlu kullanım maddesi’ arasına girmesi gereken ürünlerdeki artış hemen hemen hepsinin üzerine çıktı!

***

Bu gibi örnekleri her sektörde, her üründe yaşanan pahalılık/enflasyonlarla besleyebiliriz.

Bu konuda beslenemeyen tek sektör ise medyamız oldu!

Daha da çok yerel medyamız!!!

Çünkü birçok ulusal yayın organı, çeşitli kaynak ve şekillerde (!) zaten beslenmesini sürdürdü!

Yerelde ise ne yazık ki oldukça zor şartlarda kalan taraf olduk!

Örnekleyelim;

Yerel gazeteler, küçük ancak sürekli gelir olarak gördükleri abonelerinin gazete satış bedeline zam yapamadı!

Yapmaya kalktığında ise aldığı cevap kısa ve net oldu!

“Şartlar ağırlaştı gazete aboneliğini durduralım”

!!!

Yine yerel medyanın önemli katkıları arasında yer alan ilan ve reklamlarda da durum pek farklı olmadı!

Eski fiyatın üzerine ‘küçücük bir’ fark koymaya çalıştığımızda, “şimdilik ilan/reklamı durduralım, ileride bakarız” gibi sözlere muhatap olduk!

***

Yani, karnını doyurmayı, arıcını kullanmayı, evini ısıtmaya-aydınlatmayı ‘zorunlu’ gören vatandaş, sektörlerdeki artışları kabul edip – hatta stok yaparcasına- alımı sürdürürken, ne yazık ki gazete almakta, ilan/reklam vermekte aynı ‘zorunluluğu’ görmediğinden işi askıya alabildi!

Halbuki, belki bir kez dahi olsa en çok ihtiyaç duyulan sektörün medya olduğunu unutarak!

***

Elbette bu serzeniş içerikli yorumun üzerine biz de dönemi, “Acısıyla, tatlısıyla geride bıraktığımız…” ile başlayan sözlerle geçiştireceğiz.

Çünkü bizim de umutlarımız sürmeli, yeşermeli.

Aksi taktirde!!!

Yeni yılda da Kalın sağlıcakla…

Bu yazı 539 defa okunmuştur

Yazara ait tüm yazılar için tıklayınız

Tweetle

YORUMLAR (1)

YORUM EKLE

YORUM EKLE

---

---